Munduk

er zijn toch nog leuke plaatsjes op Bali dus! Munduk is er zo eentje. In de bergen (maar niet zo hoog hoor, op 700m) in Noord-Bali. Mooie rijstvelden, aardbeienplantages!, koffie- en kruidenplantages en waarom ik naar ben gekomen: watervallen! Met de shuttlebus van Ubud naar Munduk gereden, meteen een leuke kamer gevonden en een welcomedrink gekregen! Het dorpje is eigenlijk gewoon een straat die rond de berg kronkelt met een paar hotelletjes en winkeltjes. Een mooi uitzicht vanuit de tuin van het hotel en vriendelijke mensen. Een van de broers die het hotel uitbaten speelde de hele tijd gamelan-xylofoon in het cafeetje, gezellig. De andere broer kwam meteen met een zelfgetekende 'kaart' van Munduk uitleggen hoe ik naar de waterval kon wandelen. Dat dus maar meteen gedaan want daar kwam ik voor. Ik had voor alle zekerheid mijn badspulletjes maar meegenomen, al zeiden andere toeristen dat je er niet kon zwemmen want dat het een betonnen platform was beneden. Ik dus wandelen, eerst een heel eind bergop op de main road, pff. Dan naar beneden en daar zag je al snel de waterval. Wooow! Chique joh, maar inderdaad wel jammer wat ze daar beneden hadden gemaakt, een soort platform dat vol stenen lag. Het leek er inderdaad op dat je er niet in kon zwemmen, maar een stel duitsers waagden het erop en blijkbaar ging het vlakbij de waterval toch naar beneden zodat het toch een beetje een 'bad' was. Ik dus ook mijn bikini aan en au au op mijn blote voeten door die stenen plons erin. Zalig! wel koud maar dat deed wel deugd. De waterval was behoorlijk krachtig dus veel 'gezwommen' heb ik niet. Maar t was wel fijn. Dan afgedroogd en op weg naar de volgende waterval. Dat was een mooie wandeling door het bos, met allerlei fruitbomen en palmbomen, mooi en lekker rustig. De tweede waterval was eigenlijk nog mooier, want veel natuurlijker. Daar hadden ze niks gefabriceerd voor de toeristen. Hij was wel nog krachtiger dus daar onder gaan staan leek me toch niet zo'n goed idee. Er was een etage lager wel nog een 'pool' maar de zon begon al onder te gaan en ik wist niet hoe lang ik over de terugweg zou doen, dus ben ik er maar niet meer ingegaan. Dan de wandeling terug, die viel eigenlijk beter mee dan de heenweg. Dat was dus al een geslaagde middag!
De volgende dag waagde ik me aan de wandeling (of 'trekking' zoals ze het hier al noemen hihi) naar de fameuze banyantreed. Ik had geen zin om een gids te nemen, want de wandeling naar de waterval was ook gelukt zonder dus dacht dat dit ook wel makkelijk te vinden zou zijn. Dat was iets moeilijker dan de waterval maar goed, na een behoorlijke tocht heb ik de gigantische boom dan toch gevonden, met natuurlijk een tempel ernaast. De weg terug was in't begin ook niet zo makkelijk te vinden, maar dat maakte het wel extra spannend. Waar sommige mensen het toch in hun hoofd halen om een huis neer te zetten! Zo grappig, in the middle of nowhere, in een 'bos' op de heuvel. Ik vraag me af hoe ze dat hebben gebouwd want een weg was er niet te bespeuren. Uiteindelijk dan toch op de 'weg' gekomen, oef! Daar ook langs leuke dorpjes gepasseerd waar de kinderen vrolijk hello hello roepen. Toch wel een dikke 4 uur onderweg geweest.
Maar het waren 2 leuke dagen in Munduk, 2 dagen zonder 'yes miss, transport? look in my shop'! Ik begin nog te denken dat ik toch meer een natuurmens aan't worden ben dan een stadsmens...
Vandaag naar Lovina gekomen, een relaxed plaatsje aan de noordkust. hier is het zwart zand en ook veel plaatselijke bevolking op het strand, gemixt met westerse beachcafes. Het ziet er wel leuk uit en niet te druk. Morgenvroeg 'dolphinwatching'. Ik ben benieuwd...